Het Pompoentaart fiasco waarbij ik een koelkast de schuld geef voor hetuitblijven van het wekelijkse recept

Er is een omslagmoment waarop je ophoud met wensen dat je ouder was. Ik denk dat het rond de 20 lag. Ik woonde op mezelf, had een leuke vriend die ik af en toe zag met een auto die ik mocht lenen, deed het goed op de universiteit, combineerde dat met een druk uitgaansleven, de sociëteit met al zijn verplichtingen en had zelfs nog tijd om te koken geloof ik. Ik kan me niet herinneren veel pizza of afhaal gegeten te hebben maar daarentegen kan ik me ook niet voorstellen dat ik broccoli met aardappels at ofzo... Raar hoe je zoiets niet meer weet. Anyhoo... Dat omslagmoment dus, geen punt. Er gaat wat tijd overheen dat je even gewoon blij bent met je leeftijd tot de dag dat je realiseert dat je een ouwe trut bent geworden. Dan is dat voorbij en wil je alleen nog maar jonger zijn. Die realisatie komt als je met je vriendinnen in de bar zit en opeens wenste dat je met z'n allen op de bank zat met een kopje thee zodat je elkaar gewoon fatsoenlijk kan verstaan en op tijd naar huis kan en geen kater hoeft te doorstaan. Het is wanneer het idee dat je uitgaat tot de vroege ochtend en dan met hooguit 2 uur slaap weer aan de slag moet, je al je bed in duwd om toch maar eens lekker bij te slapen. Het is wanneer je voor de spiegel staat en je je huid naar achter trekt om te zien hoe je er ook al weer uitzag zonder rimpels. En het is vooral als je met je zus, je 4-jarig nichtje en jullie twee baby's in kinderwagens over de kermis loopt en je schreeuwt: Ben ik nou een ouwe trut omdat ik niet begrijp waarom ze zulke lelijke muziek zo hard door elkaar moeten draaien?! Ja dan is het voorbij en hoor je toch echt niet meer onder de categorie jeugd, niet bij jezelf en zeker niet bij de jeugd, die je sowieso al van de kermis af aan het kijken was met de gedachte "Ga aan de kant ouwe taart, I am the bomb!". En nu dat ik dat schrijf denk ik dat die hele uitspraak vast heel erg gedateerd is....

En om een lang verhaal kort te maken wordt uw geduld niet beloond. Voor iedereen geboren in de jaren 90 vast een heel normaal verschijnsel maar vroeger was de klant echt koning en schaam ik mij dus een beetje. Elke keer als ik in Amsterdam op het terras zit vraag ik me af of ik mijn vinger zou moeten opsteken zoals ik dat op school had geleerd om een drankje te mogen bestellen. Of erger nog af te rekenen. Je wilt weg maar je kan niet betalen, hoe vervelend is dat. Het uitblijven van mijn wekelijkse recept wijt ik aan de koelkast die te klein was om mijn pompoentaartje te houden en die op de grond mieterde. Jep en daar lag hij in drie stukken... Nou ja eigenlijk twee maar zo gaat dat liedje uit 1985 (!) niet. De inhoud lag grotendeels op het plastic gelukkig, en de taartbodem zat nog zo vast aan het blik dat de taart aansnijden uberhaupt geen optie was geweest. En dit alles terwijl ik dezelfde taart de week ervoor ook al had gemaakt en toen was die heerlijk. Daar was ik alleen vergeten een foto van te maken. Ook niet echt een goed recept dus. Wisselende resultaten. Beetje als een pensioenfonds. Gelukkig is taart bakken lang niet zo belangrijk en kan ik voor aankomende week er nog wel iets van maken. Hooguit met een slechte foto maar dat zijn we tegenwoordig ook wel gewend.

Even geduld

Het recept van de week moet even wachten. Ik maak morgen een heerlijke suikervrije maar toch klassieke pompoentaart en wat is een recept zonder foto? Even geduld dus :)

Omgekeerde Pompoen Peer taart recept

Twintig jaar geleden (!!) verhuisde we bijna terug vanuit de VS na 3,5 jaar in Southbury te hebben gewoond. Ik was jong en Noord Amerika is een beetje mn thuis gebleven. Ook al komen er geen kinderen langs de deuren en heb je alleen horror-achtige dance feesten met Halloween, maak ik nog wel elk jaar een pompoen, en dan niet zo'n simpel gezicht, iets leuks. Vorig jaar heb ik de kat van Alice in Wonderland gemaakt.Dit jaar weet ik nog niet maar ik ben al wel in de stemming want ik heb vandaag een heerlijk Halloween taart recept. Ook zeer geschikt voor andere momenten trouwens.

Ik heb even getwijfeld of ik appels of peren zou gebruiken maar ik had net bij de boer aan de overkant een nieuw soort peer met rood vruchtvlees gekocht en dat leek me wel gepast. Ze proeven trouwens meer als appels dan peren. Ze zijn stevig en een beetje zurig. Mocht je niet dit soort peren kunnen vinden dan raad ik appels aan.

In eerste instantie deed ik een poging om pompoen peer muffins te maken maar voor de zoveelste keer heb ik teveel bakpoeder gebruikt. Ik was vanalles bij elkaar aan het gooien en deed zonder teveel na te denken een zakje bakpoeder erbij. Met het proeven van het deeg wist ik al hoe laat het was maar ik heb ze toch gebakken. Jak, als het eten van zeep! Niet dat ik dat nou zo vaak doe. Om een lang verhaal een punt te geven, dat is de reden dat er in het bovenste plaatje blokjes peer zijn gesneden. Maar ik wilde toch even de peer laten zien.

Omgekeerde Pompoen Peer Taart

Ingrediënten:
- 2 stevige zure peren (of 2 stevige zure appels)
- 2 handjes suiker
- 1 blik pompoen (425 gram) of koop een pompoen en schil deze, haal de zaden eruit, snijdt in blokjes en kook 10 minuten. Daarna kan je m pureren.
- 3 eetlepels sweetened condensed milk (gecondenseerde melk wordt oa verkocht bij de AH)
- 2 eieren
- 1 theelepel kaneel
- 1/2 theelepel gemberpoeder
- 1/2 theelepel gemalen kruidnagel
- 100 gram havermout
- 2 eetlepels honing
- 2 eetlepels plantaardige olie (geen olijfolie)
- 2 handvol gehakte amandelen

- Springvorm (grootte is niet heel belangrijk maar tussen 20 en 25 cm werkt het best)
- bakpapier

Verwarm de oven op 180 graden.

Schil de peren, verwijder de kern en snijdt in dunne plakken. Leg een vel bakpapier over de bodem van de springvorm en maak dan de rand vast. Vet het papier in met crisco of olie en strooi de suiker er gelijkmatig overheen. Leg de peren in een mooie cirkel op het papier en zet de springvorm opzij.

Verdeel de pompoen over twee schalen.
Voeg 1 ei, de gecondenseerde melk en de kruiden toe aan schaal 1, meng,
Voeg het andere ei, de honing, de olie en de havermout aan schaal 2 toe, meng.

Giet de inhoud van schaal 1 bovenop de peren. Gebruik de bolle kant van een lepel om het te egaliseren. Strooi de amandelen er overheen.

Gebruik een lepel om de inhoud van schaal 2 in klodders over de amandelen te verdelen. Gebruik daarna opnieuw de bolle kant van een lepel om het voorzichtig uit te smeren. Probeer om te voorkomen dat je het in de laag eronder drukt.

Bak de taart in 45 minuten in de conventionele oven (geen hetelucht dus). Draai na 25 minuten de springvorm 180 graden zodat de kant die naar achter wees nu naar voren staat. Dit zorgt ervoor dat de taart gelijkmatig wordt gebakken. Test de taart door een scherp mes in het midden te steken, komt deze er schoon uit dan is de taart klaar. Zo niet, test elke 5 minuten opnieuw.

Neem de taart uit de oven en laat deze 10 minuten nagaren in de vorm. Gebruik daarna een mes om de zijkant los te snijden. Haal de rand eraf.
Leg een bord bovenop de taart en draai met behulp daarvan de taart om. Haal de springvorm bodem eraf en trek daarna langzaam het vel bakpapier eraf. Tada klaar!

Ik raad aan om de taart afegdekt een nacht in de koelkast te laten staan om zo de smaak het best tot zijn recht te laten komen. Daarna serveren met een goede klodder verse slagroom.

Maak er iets moois van!

Kruidencake recept

UPDATE: Ik vind dit recept niet meer zo geweldig en heb een nieuwe kruidcake gemaakt, geraffineerd suikervrij, lactosevrij, glutenvrij. Makkelijk te maken en heel lekker. Het recept vindt je hier.


Er staan nu 12 mini cupcakes in de oven en de bank en tafel liggen onder gekleurd papier voor de zelfgemaakte muts en slingers want morgen is Lotte 1! Het is bizar hoe snel en makkelijk dit eerste jaar is gegaan. We hebben de meest geweldige baby en het wordt alsmaar gezelliger :) Nu dat ze 1 wordt mag ze alles eten wat grotere kindjes ook mogen maar dat wil niet zeggen dat ik de behoefde had haar gelijk een enorme chocolade cake voor te schotelen. Het recept voor haar verjaardagsfeestje dit weekend heb ik al gedeeld maar we moeten natuurlijk morgen ook iets te snoepen hebben! De homemade baby food recipes site had nog talloze babycake recepten dus staat mijn keuze nummer 2 nu in de oven. Hierbij het vertaalde en enigszins aangepaste recept. Geniet ervan want ze zijn suikervrij en hartstikke lekker.

Suikervrije kruidencake

(maakt 1 cake)

3 eieren

60 ml plantaardige olie

235 ml ongezoete appelmoes (bv potje moes van de AH)

300 ml appelsap concentraat (diksap, ook te koop bij de AH)

290 gram volkorenmeel of bloem

1 eetlepel baking soda/natriumbicarbonaat

1 theelepel gemberpoeder

1 theelepel kaneel

Mespunt nootmuskaat

140 gram amandelpoeder

2 kleine zoete appels, in kleine stukjes

Verwarm de oven voor op 175 graden. Vet een cakevorm in of vul een cupcakevorm met papieren vormpjes. 

Klop de eieren 5 minuten elektrisch. Doe alle droge ingrediënten in een kom, mix en zet ze opzij. 

Blijf de eieren mixen en voeg de olie geleidelijk toe. Als alle olie is opgenomen, voeg de appelmoes en appelsap concentraat toe. Voeg daarna de droge ingrediënten lepel voor lepel toe. Als alles goed gemengd is, lepel de stukjes appel er doorheen. 

Lepel het beslag in je gekozen bakvorm. Zet het midden in de oven en bak totdat een sateprikker die je erin steekt er schoon uitkomt.

Voor een grote cake is dit ongeveer 40 minuten.

Voor cupcakes houdt 25 minuten aan.

Mini cupcakes hoeven maar 15 minuten.

Maak er iets moois van!