Acht kilo in zeven maanden! Eraf dan wel, dat begrijp je. Dat krijg je met een baby, een peuter en een beter eetpatroon. Volgens mij is het niet het gevolg van weinig slaap en dat heb ik zeker op het moment. Een van de verschillende redenen waarom mijn bloggervakantie zo lang heeft geduurd. Op moment is mijn peutertje met papa op stap dus dat geeft mij net iets meer tijd, ook al verdwijnt de baby zojuist de keuken in en moet ik haar toch eventjes gaan ophalen.....
O gelukkig, ze zat alleen maar met haar hoofd in de wasmachine....
 |
| Ze is door water gekropen mocht je je afvragen of ik mijn kind met een lekkende luier laat rond kruipen ;) |
Wat een beweeglijk typetje is het toch! Staat mij helemaal niet zo bij van de eerste.
Terugkomend op eten (O wacht, baby probeert iets van het balkon te gooien). Ik zat er laatst over te denken, hoe lang ik al bezig ben met anders leven en wat er allemaal veranderd is. Mocht je compleet niet geinteresseerd zijn in dit lange verhaal dan kan je ook doorskippen naar het eind.
Begin 2010 deed ik een onderzoekje in Drenthe naar ecologische waarden, wat men er toe beweegd een milieubewuste keus te maken. Ik ben toen bij veel verschillende mensen over de vloer geweest maar één man heeft mij op andere gedachte gebracht. Hij woonde in de buurt van een mega varkensstal en vertelde dat die biggen maar twee keer in hun leven zonlicht zien. Als ze er in gaan en als ze eruit komen. Nooit buiten, geen beweging, geeneens natuurlijk licht. Ik dacht toen, dat kan toch nooit gezond vlees zijn dan?? Sindsdien eet ik alleen nog biologisch of scharrelvlees en niet meer zoveel. We zijn toen flexitariërs geworden zoals dat tegenwoordig heet. (Tja ik doe de boodschappen en kook het eten dus hubby moest er ook aan geloven ;)
Begin 2011 ging ik naar Canada. Onderzoek doen naar oude Nederlandse migranten en de invloed van nieuwe media (internet, social media ed) op het contact met Nederland. Hiervoor was ik drie maanden bij de Nederlandse club in Edmonton te vinden tussen veelal 65+. (Ja het was heeeel leuk!) Daar leerde ik over chemische zoetstoffen (zoals aspartaam) en smaakversterkers. Eén mevrouw was heel erg allergisch en vertelde hoe vaak deze stoffen in voedsel verwerkt zitten, wat het met haar deed en waarom je dat niet moet eten. De chemische zoetstoffen niet omdat heel veel mensen er last van hebben en dat toch echt geen goede eigenschap is bij een chemische stof. De smaakversterkers worden gebruikt om het product minder duur te maken. Ze stoppen er minder in waardoor het niet meer zo lekker smaakt, maar dat krik je dan met een chemische goetje op. Joepie. Niet meer voor mij dus.
O wacht, baby eet iets van het balkon op.... ik geloof de afbladerende verf...
In 2012 werd mijn eerste dochter geboren. Dan ga je ook opeens veel beter nadenken. Geen speelgoed met geluid, geen grote dingen want we woonden (en wonen nog steeds) zo klein en liefst hout of stof, want we hadden net gelezen over het schadelijke plastic dat tegenwoordig in speelgoed zit verwerkt. Ik ken de plasticcodes nu al jaren uit mijn hoofd. De kleurstoffen waarbij staat dat ze een negatieve invloed op je kind leek ons, bewezen of niet, iets om te mijden. En de geraffineerde suikers moesten er natuurlijk ook uit dus we gingen anders eten en vooral anders snoepen. Andere soorten blogposts, met suikervrije koekjes en babytaart.
In 2014 kwam mijn tweede dochter en we hadden net een documentaire
over schadelijke stoffen voor babys die via de moeder worden door
gegeven. Ook wel, de hormoonverstorende stoffen. In Denemarken zijn veel van deze stoffen verboden in producten
voor kinderen. In Nederland vinden ze dat er te weinig bewijs is.
Schijnbaar wachten ze liever op de eerste ziektegevallen voordat ze
actie ondernemen. Ik was toen al bezig met alle chemicalien uit huis te halen maar we hebben nu nog maar 1 chemisch product. Deodorant. Omdat ik nog niet helemaal weet hoe het anders moet. Verder is alles natuurlijk.
Mocht je je ooit afvragen wie ik ben, kijk maar in de supermarkt, drogist of speelgoedzaak (mits je weet dat ik in die winkel ben natuurlijk) en ik ben die dame die elke verpakking omdraait om de ingredienten te lezen, of de plasticcodes te zoeken en de Made in...
De laatste jaren is het alleen maar verder gegaan. Mijn moeder's battle voor goede gezondheid heeft geleid tot minder gluten en zicht op waar je wel niet allemaal allergisch voor kan zijn. Door haar heb ik geleerd anders na te denken over eten en meer te richten op eten dat goed voor je is.
En dan zijn we nu bij die Vage Klachten door Nijeboer genen. Ok ik geef hier bijna direct mijn moeder de schuld voor al mijn gezondheidsproblemen. Gelukkig heb ik daardoor altijd iemand die ik kan bellen en waarvan ik zeker weet dat ze mij begrijpt. We steunen elkaar denk ik. Ik heb die vage klachten al jaren, af en aan. Van chronische pijn in mijn linkerschouder en nek waar ze niks voor kunnen vinden, naar zo wazig zijn in je hoofd dat het lijkt alsof je wegvaagd en vanalles wat daar tussen zit.
Een maand geleden begon het met iets dat leek op blaasontsteking. Nadat het na twee weken niet over was, toch even bij de huisarts laten checken. Ja er waren wat schimmelbacterien te zien, dus hierbij een antibiotica. Had ik dat maar nooit gedaan! Het hielp helemaal niks en een week later zat ik met nog veel meer vage klachten en spruw op mijn tong! Met alle kennis van de afgelopen jaren ben ik gaan googlen naar Candida. De veroorzaker van zowel blaasontsteking als spruw. Kijkend naar alle symptomen die daarbij kunnen komen, heb ik de zelfdiagnose voor Candida Overschot gemaakt.
Nu zit ik op het Candida Dieet en ben ik al meer dan een week geheel suikervrij aan het eten (ook geen fruit dus). Lastig maar niet onhaalbaar. Als er een kans bestaat dat die vage klachten nooit meer terug komen dan vind ik het de moeite waard! En misschien hebben die Nijeboer genen er dan wel niks mee te maken :)
Herkent iemand dit proces? Heeft iemand nog tips voor een Candida vrij leven?
