Feestelijke foute inschattingen op school

Afgelopen week was een aaneenschakeling van verkeerde inschattingen. Na weken op de vrije momentjes op de dag achter de naaimachine te hebben gezeten, vertrok ik zaterdagochtend vol goede moed naar het zuiden. Het was immers weer carnaval en nu dat ons dametje 1,5 is, kon ze natuurlijk ook leuk mee naar de kindercarnaval. Vier dagen zouden we dus in Roosendaal vertoeven waarbij hubby elke avond op stap zou gaan met zijn oude vrienden. Prima, dat had ik wel over voor mijn hard werkende man. Een uurtje into de optocht, terwijl ik probeerde mijn kind, de buggy en mezelf droog te houden, het al aardig koud begon te krijgen en enigzins geschokt luisterde naar het liedje Hoofd, schouders, tiet, en kont...tiet en kont... waarbij ik tevergeefs enthousiast wapperend een poging deed mijn vriend te overtuigen dat hij de oren van ons Lotje moest dicht duwen.... op dat moment realiseerde ik mij dat ik misschien een verkeerde inschatting had gemaakt.

Carnaval is zo lelijk. Je zou denken van niet maar toch is het zo. Lotte was een lieve vlinder met vleugeltjes en een schattig rokje. Ik was een soort clowntje met grote nep wimpers ook een leuk rokje en gestipte kniekousen. We zagen er leuk uit. Hubby daarentegen had een Matthijs van Nieuwkerk pruik achterstevoren op die die jaren geleden mislukt heeft geknipt en ook een rokje met een zoom gemaakt (heel inventief) van klitteband waardoor die elke keer aan de bank vast bleef plakken... over zijn spijkerbroek. Iedereen doet maar wat waardoor het gemiddeld een gevoel geeft alsof er een verkleedpartijtje is op straat gedreven door zo'n hele grote kist van zolder zoals je dat vroeger als kind wel deed. Er zijn uitzonderingen natuurlijk maar niet zoveel. Ik weet dat het kan verschillen per stad, maar ik weet ook dat Roosendaal lang niet de ergste is in dit concept.
En wat is het idee achter de omschakeling naar die achterlijke domme fonetische taal? En waarom heten de steden anders? (En o wee als je Roosendaal per ongeluk oeteldonk noemt...) De kerk wordt gebruikt als club, het bier vloeit zo rijkelijk dat het niet aan te slepen is en de liedjes zijn verschrikkelijk met ontzettend platte tekst. Het is een rare, rare, feestdag. En dat 4 dagen. zucht. Volgend jaar toch maar niet meer behalve de optocht dan, in dikke dikke winterjas met een stoeltje erbij en een thermoskan met thee ofzo.

Sommige wagens in de optocht zijn wel prachtig!

Eindelijk weer thuis begon op woensdagochtend onze toer van de basisscholen in onze buurt, althans dat dachten we. Ze werken hier met een voorrangsysteem met inschrijving. Als je in het postcodegebied woont, dan krijg je voorrang op de school. Zo ook met broertjes of zusjes op school, of als je kind op de aangesloten voorschool heeft gezeten. We gingen er misschien wat naief van uit dat alle kindjes uit de buurt wel geplaatst werden en de overige kindjes dan eventueel met loting. Met dat idee wilden we dus ook even kijken bij scholen een postcodegebied verder totdat 10 minuten na de start van onze eerste rondleiding de desbetreffende directeur zei dat op zijn school (degene 2 straten achter ons) maar 50 procent van de kindjes uit de buurt die zich aanmelden plek krijgen. Onze monden vielen open. Het werd nog erger toen hij vertelden dat onze andere twee voorkeursscholen hetzelfde probleem hebben, en die zitten niet in ons postcode gebied. We hebben de toer toen maar gelijk afgebroken. Waarom kijken op scholen waar je niet eens kans hebt op kans. Eventjes verkeerd ingeschat dus.

Maar het kon nog erger. We waren ook aan het kijken naar een peuterspeelzaal. Sommige daarvan zitten bij een basisschool aangesloten en als je kind daarop zit dan krijg je dus extra voorrang op de desbetreffende school. Vandaar dat we ook nu al scholen keken. Om Lotte die extra kans mee te geven, wilden we haar nu aanmelden op de peuterspeelzaal van de enige school waar we ook kans maken. Blijkt dat er geen peuterspeelzalen meer bestaan in Amsterdam, het zijn allemaal voorscholen geworden. En kinderen met een achterstand indicatie omdat ze bijvoorbeeld geen Nederlands spreken thuis, hebben voorrang op deze voorscholen en daarna gaat het om de plek op de wachtlijst. We wisten wel dat we Lotte al met 14 maanden konden inschrijven maar wisten wij veel dat het zoveel haast had... jep ook dat verkeerd ingeschat dus.
Er bestaat nu de kans dat onze dochter niet eens op de peuterspeelzaal terecht komt en daarna uitgeloot wordt voor de enige school in de buurt. Dat is dan wel weer een groot minpunt aan Amsterdam. Er zijn heel veel verschillende scholen en in theorie heel veel keus, maar in praktijk mag je blij zijn als je uberhaupt op een school terecht komt. Verontrustend dus.

In dan mijn uitdaging. Dat is nog eens slecht ingeschat. Het is onmogelijk om niet te internetten. Ik doe geen facebook, geen simpson app, geen nu.nl behalve bij de koffie s ochtends, maar verder moet ik toch mail kijken, toch zien wat voor weer het wordt om in te schatten of we naar de hortes kunnen, toch even kijken hoe ik mijn pony wil knippen... hmm was dat nou echt nodig? Het is pas dag drie en ik faal nu al. Tv is helemaal een drama. Ik kan misschien wel zonder maar in ons hele kleine huisjes kan ik nergens anders heen als mijn vriend besluit tv te kijken en ik kan het hem toch moeilijk verbieden. In de supermarkt stond op de krant 'Het nieuwe vasten: 40 dagen zonder twitter"... maar ik deed al niet aan twitter...Misschien is het toch niet zo erg met mij gesteld.