Digitale gezelligheid

Hoe moet het er vroeger uit hebben gezien 's avonds, als je man thuis kwam van werk. Je ging eten, opruimen, krant of boek lezen, radio luisteren, later tv kijken, maar waarschijnlijk allemaal in de woonkamer met het gezin. Wat een quality time moet dat zijn geweest, misschien wel tot het je neusgaten uitkwam. 

Ok misschien waren er ook mannen met hobby's zoals houtbewerking (iets wat mijn vader ook doet in zijn vrije tijd trouwens) of waren ze 's avonds weg naar het café, dan zaten ze ook niet op de bank natuurlijk maar vroeger kwam je naar mijn idee thuis van werk en dan was dat het ook. Eventueel had je nog wat papieren om door te lezen of een stuk om t schrijven ofzo maar je kon niet nog mails beantwoorden, telefoontjes plegen of dingen opzoeken online.

Eigenlijk heb tegenwoordig bijna meer negatieve gevoelens naar dit digitale tijdperk dan positieve. Leuk natuurlijk dat ik kan bloggen en dat het wereldwijd gelezen kan worden, maar misschien als het niet had gekund, had ik nu gewoon een betaalde baan bij een krant oid. Praktischer dan die paar euro die ik nu verdien per dag. Ik kon dan niet per direct een feit opzoeken (in zovere als je echt feiten kan vinden online, ik bedoel hoe verifieer je dat?), maar aan de andere kant kon je wel leuk discusieren. Als mijn vriend en ik nu verschillend denken over feitelijke dingen dan zoeken we het gewoon even op. 

Ik mis ook wel een beetje de tijd dat je nu voor aandacht moest vechten met meerdere apparaten. Je leest er vrij vaak artikelen over, de man is thuis en gaat online. Mannen hebben om een of andere vage reden altijd wel iets te zoeken online. Ik kijk naar het nieuws, m'n mail, een paar blogs die ik lees en dan kan ik echt weinig verzinnen om nog verder te doen. Het weer kijken misschien? Tja je kan beter uit het raam kijken, zo goed als ze in weer voorspellen zijn. Mijn vriend daarentegen werkt tot 21:30 in zijn kamer boven, komt dan 'gezellig' naar beneden om op de bank nog tijden met de iPad te zitten en als hij die eindelijk weg legt, gaat de tv aan onder het mom 'ik kan nog niet slapen'. Ik kan me daar een voorstelling bij maken, gezien z'n ogen zo'n beetje scheel moeten staan van de lange tijd dat ze al extreem dichtbij moeten focussen. 

'Vroeger' voor de smart phones en tablets luisterden we 's avonds nog wel eens platen. Nu vraag ik mij wel eens af wat het punt is van het hebben van bijna 1000 platen in onze kleine woonkamer als ze zo weinig gedraaid worden. Ik mis ook wel eens die intimiteit die toch minder ontstaat als je samen op de bank tv kijkt. Gezellig maar romantisch is anders, al helemaal als je het eigenlijk niet eens bent over wat je wilt kijken. Thank goodness houdt mijn vriend niet van voetbal of studiosport. Dan zouden we denk ik nooit meer in dezelfde kamer zitten.

Maar het klinkt allemaal erger dan het is. Mijn vriend heeft geen facebook, geen linkedin en doet niks met twitter. Toen we in de efteling waren, heeft hij alleen een keer mail gekeken voor werk en verder is hij er echt bij. In tegenstelling tot een jong stel dat voorbij kwam lopen. Die waren allebei 100 procent bezig met hun telefoon. Het was een wonder dat eentje niet om een boom gekrult zat. Dan hebben wij het toch wel ok, wij weten tenminste wat we missen.