 |
| Oud maar effectief deze tearstoppers |
Baby is op haar voortanden gevallen. Geen dikke lip, geen geschaafde handjes, alleen haar tanden zijn de dupe. Ze fietste nog wel zo enthousiast rond op het gammele plastic fietsje van haar moeder van vroeger. Ze reed zonder problemen over drempels, vloerkleden, haar eigen sokken en tenen maar toen kwam het bot van de hond. Hoe het precies ging weet ik niet maar daar vloog ze, over het stuurtje dat ze nog stevig vast had, armpjes langs haar zij, precies naast het vloerkleed op de knoert harde natuurstenen tegels van opa en oma. Ik verwachte een snel dikker wordende rode neus te zien toen ik haar gezicht lostrok van de grond en was opgelucht toen dat mee viel. Terwijl ik nog aandachtig naar haar neus tuurde, nam ze een grote hap lucht, opende haar mond en tot mijn schrik kwam daar naast een harde gil ook bloed uit.
Ongelovelijk hoe onhandig een kind kan vallen. Van drie van haar voortanden is een splinter af en bij eentje ook een stuk glazuur lijkt wel. Gelukkig valt het cosmetisch gezien mee, maar ik dacht wel waarom precies haar tanden?? Die groeien niet aan... Ze hield vrij snel op met huilen en hoewel ze in eerste instantie een beetje sipjes tegen mij aan hing, zat ze al kort daarna weer op de grond te spelen. Maar het bleef bloeden en natuurlijk was het vrijdag. Na 1,5 uur toch maar naar de tandarts. Die probeerde om te kijken of haar tanden los zaten zonder dat ze ging huilen. Schijnbaar is dit het beleid van de moderne tandarts, een naïeve gedachte die nergens op slaat. Een huisarts verwacht toch ook niet dat je een arm uit de kom kan beoordelen zonder dat het kind in tranen uitbarst? Mijn idee was doe het, en doe het snel! In plaats daarvan bleef de man maar zeggen, o ze vindt het niet leuk, maar ze is wel heel mooi! Ja ja, bla bla, schiet nou maar op. Uiteindelijk heb ik zelf gevoeld en een kort overleg later, bleef het gelukkig bij zacht voedsel eten totdat haar tanden weer stevig vast zaten.
Mijn ouders hadden mijn fietsje bijna 30 jaar bewaard maar nu staat het toch weer op zolder. Thuis heeft baby een veel stabieler fietsje dus deze is gewoon niet zo geschikt omdat ze anders gewend is maar toch, eerlijk gezegd, vind ik het wel een beetje jammer dat ze nu nooit meer op mijn fietsje zal zitten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt! Mocht je een vraag hebben dan wordt deze zo snel mogelijk beantwoord.